Grampians forever?!

Blijkbaar doet de natuur je goed. Het plan was om vroeg op te staan, om dieren te bekijken. We werden deze ochtend pas om 9 uur wakker. Het had vannacht geregend, dus het was nog fris vanmorgen. Dat betekent dus dat er nog steeds dieren in de buurt zijn. En ja hoor, er zaten 8 kangaroos in onze tuin. Een mama met baby in haar "pouch".
Ook de emu's brachten weer een bezoekje. Ze zijn helemaal kind aan huis. We wilden vandaag toch nog kijken welke wandelingen mogelijk waren. Veel wegen waren nog afgesloten.
Eerst naar de "Silverband falls", een wandeling van 3 km naar de waterval. De wandeling gaat dwars door het regenwoud. Ook hier zie je weer verbrande bomen. We komen onderweg veel hagedissen tegen.
Een mooie tocht.
We besluiten toch weer even bij de information langs te gaan. Het wijzigt namelijk iedere dag. De dingen die we wilden zien zijn nog dicht. Wel kon ze nog andere walks aanraden. Ook vertelde ze dat "the Pinnecle", een hele pittige walk met een fantastisch uitzicht, weer open was.
Er was ook een brandweerman, Andrea had nogal wat vragen over de branden. Er staat namelijk een bord in het dorpje met het risico op branden. Dit was vandaag weer toegenomen. Andrea vond dat raar, het had tenslotte net geregend. De regen was helaas te weinig. Ook niet op de " juiste " plekken. Door de zandgrond is het water snel weg. Er was wind op komst en dat maakt het juist weer gevaarlijker. Deze man vertelde ook dat de branden juist goed zijn voor de bossen. Daardoor groeien er weer nieuwe planten enz. Hij zei ook dat je eigenlijk over een maand of acht terug moet komen om het " mooie" resultaat te zien.
Dit jaar was het wel een grotere brand dan normaal. Dan wordt ook de bevolking van het dorp ingezet om te helpen. "Dry lightning " is trouwens als er geen regen is en wel bliksem. Bij regen heeft de bliksem geen kans en zonder regen dus wel.
Weer een heleboel bijgeleerd.
Wij gaan eerst naar de Canyon. Hebben geen idee hoe lang deze walk is. We merken alleen dat het best pittig is. Over rotsen, langs smalle paadjes omhoog. Het is wel een onwijs gave walk. Danny vindt het erg avontuurlijk. Dan blijkt dat je via deze walk ook bij de "Pinnecle" kunt komen. We besluiten toch door te gaan. Op een gegeven moment wordt het voor Danny te warm en te zwaar. Andrea en Danny wachten daarom op een koel plekje en Ron gaat alleen verder. Na 1 1/2 uur komt Ron terug. Het was een zware walk, maar wel een geweldige, met een fantastisch uitzicht. Ron vond het wel ontzettend warm. Het was de juiste keuze om niet door te gaan met Danny. Nu moesten we nog wel het stuk weer terug naar beneden.
Bij de auto aangekomen zijn we best moe. We hebben behoefte aan een koude duik. Op naar het zwembad.
Hier zijn we de rest van de middag gebleven. 's Avonds weer in ons huisje gekookt, moet niet gekker worden. Nog even filmpje gekeken. Lekker ijsje gegeten, hadden we vanmorgen zelf gemaakt van verse aardbeien.
Natuurlijk nog even op avontuur.
We zagen een vosje rennen.
Op het veldje achter ons huisje waren wel 30 kangaroos. Echt genieten dus.
Morgen helaas weer terug naar Melbourne. Hier was het wel lekker rustig. Geen wifi, even niks geen verplichtingen of wat dan ook!
Heerlijk voor een paar dagen.