Down Under it is

Down Under it is........
Om 23.15 vertrokken we uit Bali.
Helaas niet echt iets kunnen eten op het vliegveld. Op Bali is er geen restaurant en zelfs geen Mc Donalds op het vliegveld. Alleen maar magnetronhapjes of kleffe sandwiches. We vlogen met Garuda en hadden weer een eigen entertainmentset. Slapen was er voor Danny dus nog niet bij. Happy Feet 2 was veel interessanter. Ga jij maar lekker slapen hoor mam. Ik kijk nog even een filmpje. Danny wel even uitgelegd dat hij beter toch kon gaan slapen. Gelukkig was het vliegtuig niet vol geboekt en waren er veel vrije stoelen. We hadden ieder twee stoelen tot onze beschikking. Ron lag al snel te slapen en Danny volgde. Andrea kon niet echt in slaap komen. Slaapt toch niet lekker hoor zo'n vliegtuig. 's Morgens werd Danny wakker en was niet zo lekker. Zelfde kwaaltje als z'n moeder, luchtziek. Even spugen en het ging gelukkig weer.
Het was maar 5 uur en 45 minuten vliegen. Met nog 3 uur tijdverschil kwamen we om 8 uur 's morgens aan in Sydney.
Er is ons meerdere malen gezegd dat ze in Australië zo steng zijn bij de douane, vooral met voedsel.
Dus wij hadden bij: heeft u nog wat aan te geven ,maar "ja" gezegd.
Tijdens het wachten kwam er al iemand de rij af om de kaarten te controleren. Hij vroeg wat we dan hadden. Tja, candy, pindakaas en chocopasta. "Oooooh", zei de man , geen wooden shoes?! Nou dan is het geen probleem. Dus we kunnen gewoon door de rij met niets aan te geven? Nee zo werkt het niet. Je komt bij de douane en die geeft aan in welke van de 7 rijen je moet gaan staan. We kregen nog een stempel op de kaart en konden doorlopen. Bij de douane keek de vrouw naar onze kaart,zei verder niets. Alleen rij 7. Nou komt het hoor, dachten we. Maar nee hoor, rij 7 was gewoon gelijk door naar buiten lopen. Als je in de eerste 4 rijen stond werd je besnuffeld door de douanehonden en werd je bagage uitgebreid gecheckt. We hadden dus geluk!
Danny blij dat de pindakaas en chocopasta het overleefd hadden.
Buiten op zoek naar een taxi. Dat ging eigenlijk heel soepel. Om 10.15 kwamen we aan bij ons hotel in Sydney. Eigenlijk mochten we nog niet naar onze kamer. Maar ineens was onze kamer toch klaar en konden we erin. Gelukkig! Konden we ons tenminste even opfrissen. Het hotel ligt zeer centraal in de stad. Dat hadden we bewust zo gekozen, voor oud en nieuw. De kamer stelt echt niks voor. Een tweepersoons bed en een badkamertje met douche. Voor slechts 270 euro per nacht!!!! Tja oud en nieuw toeslagen he! Wel had het hotel op de 45ste verdieping een dakterras. Je kon daar , heel gaaf, de hele stad bekijken.
Voor Danny hadden we gelukkig een opblaasbaar bedje bij ons.
Nadat we ons opgefrist hadden gingen we gelijk de stad in. Het was echt een warme, zonnige dag.
We besloten om met de "hop on bus" een tour door de stad te doen. Je kon met de bus twee verschillende tours doen. Wij zaten toevallig in de bus naar Bondi Beach. Danny was in de bus in slaap gevallen. We besloten dus om bij Bondi Beach eruit te gaan. Kon hij nog even verder slapen in de buggy. Heerlijk rondgelopen en bij het strand gezeten. Bij het strand nog even vriendinnetje Lisette een berichtje gestuurd, die op dit moment ook in Sydney is. Het bleek dat ze ook bij Bondi Beach was. Dus op zoek naar elkaar. En ja hoor, even later hadden we elkaar gevonden.
Heel bijzonder! Ben je zover van huis, kom je elkaar daar gewoon spontaan tegen. Danny riep al vanaf het moment dat we op Bali waren..... Wanneer zie ik Lisette nou? En nu was Lisette daar en lag Danny ..... te slapen.
Toen hij later wakker werd en we de foto lieten zien die we gemaakt hadden, moest hij heeeeel hard huilen. Hij heeft de rest van de dag gevraagd wanneer we weer naar het strand, naar Lisette gingen.
De tour door de stad was echt super. Gelijk alle highlights gezien. Uitgestapt bij Darling Harbour, was echt heel mooi, leuk en gezellig. Vooral met zo'n heerlijk zonnetje erbij. Een lekker ijsje gegeten. Het viel ons wel gelijk op dat alles wel prijzig is. Voor een ijsje, met een bolletje, betaal je al 4,90 au dollar. Dat zijn andere prijzen dan op Bali of in Nederland. Na de tour nog even bij Chinatown rond geslenterd en gegeten. Daarna richting hotel. Andrea ging nog even boodschappen doen bij de supermarkt. Daar schrok ze zich rot!!!! Wat een prijzen, echt niet normaal hoe duur het hier is. Wat was ze blij dat de pindakaas/ chocopasta en snoepjes het overleefd hadden. Ron had bijvoorbeeld nieuwe deodorant nodig, omdat die bij de douane op Bali was ingenomen. Slechts 7,95 au dollar!!!!!
Gewoon merk Ax, geen chique merk ofzo. Het eten is echt heel erg duur!
Maar goed we zijn op vakantie..... We gaan ons er niet druk om maken.

Onze ogen vielen echt dicht van vermoeidheid. We waren ook best verbrand vandaag. De zon in Australië is toch sterker en feller. Dus maar lekker gaan slapen. Morgen oud en nieuw..... Dan moeten we fris en fruitig zijn.